و قت نماز عصر از هنگامی است که به قدر خواندن نماز ظهر، از ظهر گذشته تا غروب آفتاب به باور مشهور فقیهان امامی، انتهای وقت اختصاصی نماز ظهر، یعنی گذشتن هنگام خواندن چهار رکعت از زوال، آغاز وقت نماز عصر است؛ ( من لا یحضره الفقیه، ج1، ص216؛ التهذیب، ج2، ص19؛ الاستبصار، ج1، ص246 . ) زیرا چندین حدیث وقت زوال را آغاز وقت نماز ظهر و عصر دانسته و هنگام ‌گزاردن نماز ظهر را پیش از نماز عصر شمرده‌اند. مالکیان آغاز وقت نماز عصر را پایان وقت نماز ظهر می‌دانند؛ یعنی

در آیه 78سوره اسراء/ نماز ظهراولین نمازی بوده که پیامبر(ص) به ‌جا آورده ‌است. وقت نماز ظهر وقت نماز ظهر از اول ظهر (یعنی هنگامی که سایه‌ی هر چیزی پس از آن که بر اثر بالا آمدن آفتاب کاملاً کوتاه شد مجدداً به طرف مشرق شروع به زیاد شدن کند) است تا هنگامی که فقط به قدر نماز عصر تا غروب آفتاب وقت باقی مانده است. وباور همه فقیهان امامی ( المغنی، ج1، ص378؛ بدائع الصنائع، ج1، ص122؛ بدایة المجتهد، ج1، ص79)و اهل سنت(المقنعه، ص92؛ مغنی المحتاج، ج1، ص121؛ کشاف القناع،